Sarcoïdose

Sarcoïdose is een reumatische gewrichtsontstekingsziekte, waarbij het lichaam spontaan ontstekingen maakt in verschillende weefsels. Bijvoorbeeld in de longen, huid, gewrichten en ogen. Meestal zijn lymfeklieren vergroot en bevatten ze ophopingen van witte bloedcellen. De ophoping van witte bloedcellen kan ook op andere plaatsen voorkomen, zoals in de huid.

Sarcoïdose komt bij één tot twee op de 10.000 mensen voor en vooral bij mannen tussen de 20 en 40 jaar oud.

Oorzaak

Hoewel er veel onderzoek wordt gedaan naar de oorzaak van sarcoïdose, is het niet precies bekend waardoor de ontstekingen ontstaan. Inmiddels is wel duidelijk dat erfelijke aanleg een rol speelt en waarschijnlijk ook omgevingsfactoren, zoals het inademen van bepaalde stofdeeltjes en/of micro-organismen.

Symptomen

Mensen met sarcoïdose kunnen de volgende klachten ervaren:

• Longklachten, zoals droge kriebelhoest, kortademigheid en pijn op de borst.
• Huidafwijkingen, zoals pijnlijke rode bulten op de onderbenen.
• Oogontsteking;
• Vermoeidheid;
• Vergrote lymfeklieren;
• Pijnlijke, rode of blauwe gezwollen enkels en voeten, als gevolg van een gewrichtsontsteking. Dit komt alleen voor bij acute sarcoïdose.

Soms heeft iemand helemaal geen klachten. Vaak wordt dan per toeval ontdekt dat er sprake is van sarcoïdose.

Bij sarcoïdose kan op verschillende plaatsen in het lichaam een ontsteking ontstaan. Het is daarom belangrijk om contact op te nemen met de huisarts, de reumatoloog of de longarts als er ook andere klachten ontstaan.

Syndroom van Löfgren

De combinatie acute gewrichtsontsteking, rode, pijnlijke bulten op de onderbenen en vergrote lymfeklieren, noemen we ‘het syndroom van Löfgren’. Bij 80 tot 90% van de mensen met het syndroom van Löfgren, gaan de klachten binnen één tot twee jaar vanzelf weer over.

Diagnose

Sarcoïdose kan door verschillende artsen worden vastgesteld, afhankelijk van de klachten:

• De longarts bij longklachten;
• De reumatoloog bij gewrichtsklachten;
• De internist bij vergrote lymfeklieren;

Om sarcoïdose vast te stellen, luistert de arts naar uw klachten en doet lichamelijk onderzoek. 

Bloedonderzoek kan de diagnose ondersteunen. Als er sprake is van sarcoïdose, zijn de ontstekingswaardes in het bloed, zoals BSE en CRP, meestal verhoogd, maar zijn er geen auto-antistoffen aanwezig. Bij sarcoïdose is soms ook sprake van een verhoogde calciumwaarde.

Op een röntgenfoto van de longen kan de arts zien of er sprake is van vergrote lymfeklieren of ontstekingen.

Soms wordt er stukje weefsel uit de lymfeklier weggenomen, om te onderzoeken of er sprake is van een opeenhoping van witte bloedcellen.

Behandeling

De behandeling van sarcoïdose bestaat uit verschillende medicijnen:

• NSAID’s bij lichte pijn en ontsteking;
• Prednison bij meerdere ontstekingen;
• DMARD’s om ontsteking langdurig af te remmen.