Speekselklierbiopsie van de onderlip

Voor een lipbiopsie verwijdert de arts stukjes weefsel, speekselkliertjes, uit de onderlip. De stukjes weefsel worden daarna onderzocht. De reden om dit onderzoek uit te voeren is meestal om de diagnose voor het syndroom van Sjögren te kunnen vaststellen. Dit is de meest specifieke en nauwkeurige test die gedaan kan worden voor deze reumatische ziekte.

Weefselonderzoek

Door middel van lipbiopsie wordt een kleine hoeveelheid speekselklierweefsel verkregen voor microscopisch onderzoek. Het weefsel wordt onderzocht door de patholoog. Deze kijkt naar ontstekingsverschijnselen die passen bij het syndroom van Sjögren.

Voorbereiding

De lipbiopsie is een korte ingreep van ongeveer 20 minuten. Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving.

• Als u bloedverdunnende medicijnen gebruikt, dan kan het zijn dat u deze een aantal dagen voor de ingreep moet stoppen. Overleg dit met de specialist die deze bloedverdunners voorschrijft.  
• Als u in het verleden een allergische reactie op verdovingsmiddel Xylocaïne (lidocaïne) heeft gehad, dan is het belangrijk dat u dit van tevoren aan de arts meldt.

Er is verder geen specifieke voorbereiding nodig. U mag dus ook gewoon eten en drinken voor het onderzoek.

Afspraak

De lipbiopsie wordt uitgevoerd door de kaakchirurg. De secretaresse van de polikliniek Reumatologie zal een afspraak voor u plannen voor de lipbiopsie.

De ingreep

De binnenzijde van de onderlip wordt verdoofd met een prik. Deze prik is pijnlijk en u krijgt het gevoel dat de lip flink is opgezet. Gelijk daarna hebt u geen pijn meer. De verdoving is vergelijkbaar met een verdoving zoals die door de tandarts wordt gegeven. In tegenstelling tot die situatie, is er na lipbiopsie doorgaans geen pijn als de verdoving is uitgewerkt.

Als de verdoving voldoende is ingewerkt, maakt de arts een oppervlakkige snede van ongeveer 1 cm in de onderlip. Deze snede is evenwijdig aan de rand van de lip. Tijdens de ingreep houdt de doktersassistente uw lip vast en trekt deze iets naar buiten. Zo zijn de speekselkliertjes goed te zien. Vlak onder het slijmvlies bevinden zich kleine speekselkliertjes, waarvan er twee tot vier  worden weggenomen. Er wordt maar weinig weefsel weggenomen en dit heeft geen nadelige gevolgen voor de speekselproductie.
Daarna wordt de snede met twee of drie oplosbare hechtingen dichtgemaakt.

Na de ingreep

Na de ingreep kunt u uw mond spoelen met water. De verdoving is niet direct uitgewerkt. Pas op met het drinken van warme dranken: u zou zich kunnen branden zonder het te voelen!

Na de ingreep voelt de lip aan als een dikke lip, alsof u per ongeluk op uw lip gebeten heeft. Dit verdwijnt in de loop van de dag.
U mag na de ingreep direct naar huis. De hechtingen lossen vanzelf op. De uitslag van dit onderzoek krijgt u te horen op de eerstvolgende afspraak met uw reumatoloog.

Complicaties

Complicaties komen gelukkig zelden voor. Soms lost een hechting wat langzamer op of helemaal niet. Als een hechting langer dan 5 tot 7 dagen blijft zitten, dan kan dat een ontstekingsreactie geven. U dient dan contact op te nemen met de huisarts. De hechtingen kunnen dan verwijderd worden. Dit is een eenvoudige handeling, waarna de klachten snel zullen verdwijnen.

Het is mogelijk dat het wondje gaat bloeden. Druk er dan even met een gaasje op, dan stopt het bloeden meestal. Is dat niet het geval, neem dan contact op met uw huisarts.

In zeldzame gevallen is beschadiging van een gevoelszenuw van de onderlip mogelijk. Dit geeft een doof gevoel aan de onderlip. Bij de huidige ingreep is de snede in de onderlip heel oppervlakkig, waardoor dit risico erg klein is. Meestal herstelt de zenuw weer in de loop van een aantal weken, waardoor het dove gevoel verdwijnt.