Reumaremmers (DMARD’s)

Er zijn verschillende medicijnen om reumatische ontstekingsziektes te behandelen, bijvoorbeeld:

• NSAID’s bij pijn en lichte ontstekingen
• Prednison bij forse ontstekingen
• Een onderhoudsbehandeling met reumaremmers, ook wel DMARD’s genoemd

Reumaremmers worden ook wel DMARD’s genoemd. Dit is een afkorting van de Engelse benaming ‘Disease Modifying Anti-Rheumatic Drugs’. DMARD’s remmen ontstekingen waardoor de klachten afnemen. Ook kunnen ze schade aan de gewrichten en andere ontstoken weefsels vertragen of voorkomen.

Soorten

Om een onderscheid te maken tussen de werking  en de oudere en nieuwere DMARD’s, worden ze verdeeld in drie groepen:

• Klassieke DMARD’s
• Biologicals of Biological DMARD’s 
• Kleine molecuul DMARD’s

Elk jaar komen er nieuwe biologicals en kleine molecuul DMARD’s bij. De lange termijneffecten van deze nieuwe medicijnen zijn vaak nog onduidelijk. Meestal geven ze verhoogde kans op infecties en ze zijn duur. Daarom start de reumatoloog eerst met één of meerdere klassieke DMARD’s. Deze medicijnen onderdrukken de reumatische ontstekingsziekte bij veel patiënten op een goede manier. Indien nodig schrijft de reumatoloog daarna ook biologicals of kleine molecuul DMARD’s voor.

Klassieke DMARD’s 

De allereerste DMARD’s die beschikbaar kwamen om reumatische ontstekingsziektes te behandelen, zijn de klassieke DMARD’s. Medicijnen die onder deze categorie vallen zijn:

• Methotrexaat
• Leflunomide
• Sulfasalazine
• Hydroxychloroquine
• Immunosuppressiva, zoals ciclosporine, azathioprine, cyclofosfamide en mycofenolaat mofetil.
  
  

Biological DMARD’s 

Biologicals zijn nieuwere anti-reumatische medicijnen, die worden toegediend via een injectie. Het zijn kunstmatige eiwitten die zich richten tegen bepaalde ontstekingsstoffen of ontstekingscellen. Ze verminderen de afweer enigszins. Medicijnen die onder deze categorie vallen zijn:

• Anti-TNF therapie, zoals etanercept, adalimumab, golimumab, infliximab en certolizumab.
• Anti-IL6 therapie, zoals tocilizumab en sarilumab.
• Anti-IL23/IL17 as therapie, zoals secukinumab, ustekinumab en ixekizumab.
• Anti-T-cel therapie, zoals abatacept.
• Anti-B-cel therapie, zoals rituximab.
  
  

Kleine molecuul DMARDS  

De kleine molecuul DMARD’s is de nieuwste groep medicijnen. Deze DMARD’s richten zich op kleine moleculen, waardoor processen in de cel veranderen. 

Sommige kleine molecuul DMARD’s verminderen de afweer enigszins. Medicijnen die onder deze categorie vallen zijn:

• JAK-remmers, zoals baricitinib en tofacitinib.
• PDE4-remmers, zoals apremilast.
  
  

Screening vooraf

Voor aanvang van de behandeling met biological DMARD’s of kleine molecuul DMARD’s krijgt de patiënt een screening op bepaalde infecties, namelijk tuberculose (tbc) en virale leverontsteking (hepatitis B en C). Dit zijn infecties die sluimerend aanwezig kunnen zijn zonder dat iemand er ziek van is, maar die kunnen opvlammen als de weerstand verminderd is.

Vaccinaties

Het gebruik van levende vaccins,  zoals bof-mazelen-rode hond- (BMR), gele koorts- of poliovacci